Mimo zniszczeń wojennych, braku komunikacji kolejowej - pierwsze pociagi po wojnie do Choszczna i Myśliborza ruszyły dopiero 4 marca 1948 roku - miasto szybko zaludniało się. Organizowano nowe życie, uruchamiano zakłady przemysłowe, zaczęła funkcjonować poczta, administracja, służba komunalna, handel, szkoły. Sport też nie pozostał w tyle...
Już 5 maja 1946 roku grupa odważnych, przedsiębiorczych, wychowanych w tradycjach przedwojennych, tęskniących za sportową przygodą młodych ludzi, założyła Robotniczy Klub Sportowy "Pogoń".
Zanim doszło do tego historycznego zebrania założycielskiego Klubu, odnotować należy spotkania koleżeńsko-organizacyjne oraz spotkanie grupy inicjatywnej w gabinecie burmistrza, w magistracie, panów: Piotrowskiego - drugiego z kolei w powojennej historii burmistrza Barlinka, Kalinowskiego Leona, Szczupaka Jana, Połtyna Mieczysława i Maksymowicza Olbrachta. Na spotkaniu tym głównymi inicjatorami założenia Klubu byli panowie: Piotrowski i Połtyn.
W tym czasie rozgrywano spotkania towarzyskie używajac już nazwy "Pogoń". Zaproponowali ja panowie: Maksymowicz Olbracht - były bramkarz Pogoni Lwów oraz burmistrz Piotrowski i pierwszy dyrektor Zakładów Drzewnych Władysław Grabowski, którzy również pochodzili ze Lwowa i byli zawodnikami tamtejszej Pogoni.
Pierwsze spotkanie piłkarskie zostało rozegrane w dniu 7 kwietnia 1946 roku w Bursztynowie (dzisiaj Pełczyce). Spotkanie zakończyło się wysokim zwycięstwem Pogoni 7:0. Pogoń występowała już w uszytych strojach, natomiast zawodnicy z Pełczyc każdy w swoim, w tym co posiadał. Piłkarze Barlinka udali się do Pełczyc czterema konnymi bryczkami, które zostały podstawione przez pp. Bratkowskiego, Wieczorka, Frackowiaka i Marciniaka.
Dnia 2 czerwca 1946 roku drużyna Pogoni została włączona do rozgrywek mistrzowskich piłki nożnej zorganizowanych przez Zachodniopomorski Okręgowy Związek Piłki Nożnej w Szczecinie. |
|
Lata 50-te przynoszą zmiany organizacyjne w sporcie. W miejsce klubów powstają powstają koła sportowe. Po tej reorganizacji RKS "Pogoń" z końcem 1949 roku przystępuje do Związku Metalowców i zmienia nazwę na ZS "Stal", potem na KS "Spójnia","Sparta" a w 1957 roku na KS "Pogoń". W owym okresie (w którym to w mieście istniały dwie drużyny) Barlinek brał udział w rozgrywkach klasy B, później klasy A. Na początku 1956 roku w Szczecinie utworzono ligę międzywojewódzką szczecińsko-zielonogórsko-koszalińską, do której to Sparta Barlinek awansowała z drugiego miejsca.
W pierwszym meczu po wejściu do III ligi piłkarskiej (szczecińskiej ligi międzywojewódzkiej) Sparta Barlinek przegrała na wyjeździe ze Stalą w Nowej Soli 0:3 (0:1). W rewanżu Sparta pokonała klub z Nowej Soli 1:0, a bramkę strzelił Alfred Pluszczyk. W tym hitorycznym meczu (pierwszym w I I I lidze) drużyna wystąpiła w składzie: Zygmunt Nowak, Karot Gorwa, Kazimierz Pepliński, Franciszek Strych,Paweł Śmigaj, Alfred Pluszczyk, Marcin Olejnik, Edmund Sommerfeld, Edmund Pepliński, Zenon Piliński, Zygmunt Lelek. |
|
W styczniu 1957 roku reaktywowano w Warszawie Polski Związek Piłki Nożnej. Wrócono do tradycyjnej struktury ruchu sportowego. "Sparta" zmieniła nazwę na MKS "Pogoń Pomorska". Przyjęcie mecenatu przez Zakłady Urządzeń Okrętowych BOMET nad klubem powoduje zmiany organizacyjne i statutowe. Klub Pogoń na długie lata staje się Zakładowym Klubem Sportowym.
Człowiekiem, który wywarł największy wpływ na piłkę nożną w Barlinku byl niewątpliwie Bronisław Bagiński. W 1957 roku objejmuje on stanowisko dyrektora ZUO BOMET; równocześnie zostaje Prezesem Klubu (funkcję tę piastuje z małymi przerwami do 1986 roku). Piłka nożna z czasów Bronisława Bagińskiego była doskonałą wizytówką miasta i ZUO BOMET. W roku 1957 po wyborach w Klubie skład Zarządu przedstawiał się następująco: Bagiński Bronisław (Prezes), Zarzycki Wacław, Łukasik Mieczysław(Wiceprezesi), Karczewski Władysław (Sekretarz), Górecki Marian(Skarbnik), Gorwa Karol, Negro Mieczysław, Nikoliszyn Jerzy, Sopke Alfred (Członkowie). W powyższych latach Klubowi wiodło się róznie; uczestniczył w rozgrywkach Ligi Międzywojewódzkiej, (pod koniec roku 1959 była nawet szansa awansu do II ligi poprzez grę w barażach, które jednak nie wypadły najlepiej), klasy A, Ligi Okręgowej, III ligi. W międzyczasie Klub zmienia nazwę na ZKS "Stoczniowiec" (nazwa funkconowała do roku 1991). W roku 1981 Stoczniowiec awansował do III ligi. Po wzmocnieniach trzon zespołu stanowili: W.Nowicki, P.Borczyk, R.Świderski, J.Przybyła, M.Jankowski, P.Stukonis, J.Pawłowski, H.Pawłowski, A.Perske, M.Czerniawski, A.Matuszek, G.Choczaj, W.Pieloch, Z.Blezień, Z. Lewandowski, W.Sobór. |
|
Zmiany na stanowisku dyrektora ZUO Bomet spowodowały istotne zmiany w wyborach i działalności Zarządu Klubu. Długoletni Dyrektor i Prezes Klubu Bronisław Bagiński, który od 1957 roku decydował o organizacji i działalności Klubu i miał w tej materii zawsze ostatnie słowo, nie jest brany ze względów osobistych pod uwagę w wyborach do zarządu Klubu. Zakłady borykające się z własnymi kłopotami gospodarczo-finansowymi szukają w działalności klubowej wsparcia innych zakładów z miasta.
11 grudnia 1991 wobec złej sytuacji finansowej Klubu zwołano Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków. Na zebraniu przyjeto uchwałę o skomunalizowaniu majątku Klubu i zmieniono jego nazwę na MKS "Pogoń". Drużyna występowała początkowo na boiskach III-ligowych, potem została zdegradowana do niższej klasy rozgrywek. Obecnie Barlinek występuje w IV lidze, z większymi lub mniejszymi sukcesami... (wiecej informacji na temat obecnej sytuacji Klubu znajdziecie Państwo w poszczególnych podpunktach menu głównego). |
1 
5
